Vitamine D, calciferol, staat de laatste jaren sterk in de belangstelling. De kennis over deze vet-oplosbare vitamine is toegenomen, waardoor ook het belang van een voldoende hoeveelheid in ons lichaam groter is geworden. Er worden steeds meer (chronische) aandoeningen gerelateerd aan een te lage vitamine D-status. Mede daarom staat ter discussie hoeveel vitamine D een mens nodig heeft ter aanvulling op de vitamine D die het lichaam zelf in de huid produceert onder invloed van zonlicht. Schrikbarend veel mensen blijken een te lage vitamine D-status te hebben; wereldwijd, dus ook in zonnige (sub)tropische landen.
Calciferol, dat wordt geproduceerd in de huid, of afkomstig is uit voeding of voedingssupplementen, wordt in de lever omgezet in 25-hydroxyvitamine D (calcidiol). In het bloed is calcidiol gebonden aan een speciaal eiwit en fungeert als de interne voorraad van vitamine D. Deze biologisch actieve vorm van vitamine D heet Calcitriol. Het kan naar behoefte overal in het hele lichaam in meer dan 30 verschillende typen cellen en weefsels worden omgezet in de biologisch actieve vorm, onder meer in immuuncellen, hersenen, spieren, hart, alvleesklier, placenta, schildklier, darmen, borst- en prostaatweefsel.
Vitamine D is betrokken bij de glucosehuishouding, ondersteunt het immuunsysteem, en reguleert mede de bloeddruk, de hersenstofwisseling en vruchtbaarheid. Daarnaast speelt vitamine D een cruciale rol bij het behoud van een goede barrièrefunctie van het darmslijmvlies en gaat het een verhoogde doorlaatbaarheid van de darmwand tegen.
Er is steeds meer wetenschappelijk bewijs dat een goede vitamine D-status bijdraagt aan de preventie van veelvoorkomende (chronische) ziekten, waaronder osteoporose, metabool-syndroom, diabetes type 1 en 2, hart- en vaatziekten als hartfalen, beroerte en hoge bloeddruk, infectieziekten als influenza, mentale aandoeningen als schizofrenie, depressie en angst, diverse soorten kanker en maculadegeneratie. Daarnaast leidt vitamine D-gebrek tevens tot een scala van tamelijk algemene en aspecifieke klachten zoals vermoeidheid en (spier)pijn en lage rugpijn. De vitamine D-status optimaal houden is dus een goedkope en zeer goede investering in uw gezondheid.
Hoeveel vitamine D hebben we nodig? De referentiewaardes in het bloed moeten tussen de 50 en 140 mmol liggen (dat kan per laboratorium verschillen). Therapeuten denken echter dat deze ondergrens omhoog moet en zien liever waardes van rond de 100 mmol. Onlangs heeft de gezondheidsraad besloten om de toegestane dagelijkse hoeveelheid vitamine D in voedingssupplementen te verhogen van 25 mcg naar 75 mcg. Dit geeft al aan dat er steeds meer belang wordt gehecht aan een voldoende vitamine D-status. Vitamine D is veel minder toxisch dan voorheen werd aangenomen. Verschillende medicijnen hebben bovendien een negatieve invloed op de vitamine D-status of vitamine D-werking: o.a. anti-epileptica, corticosteroïden, laxeermiddelen, heparine (bloedverdunner).
Als laatste is het van belang dat u de juiste vitamine D inneemt, namelijk D3. In multi-vitamines zit soms nog wel eens vitamine D2, maar deze vorm is niet wenselijk en wordt ook slecht omgezet in de biologisch actieve vorm die ons lichaam nodig heeft.